Duyguları Ağırlamayı Öğrenmek ❤️

Hayatın akışı bazen fırtına gibi, bazen de bir meltem kadar hafif. Ama ne olursa olsun, kapımızı çalan duygular hep aynı niyetle gelir: bize bir şey öğretmek için. Acı geldiğinde onu hemen bastırmaya, sevinç geldiğinde fazla heyecanlanmamaya, korku geldiğinde hızla uzaklaşmaya çalışırız. Oysa duygular böyle hızlıca kovulmak için değil; bir süreliğine misafir edilmek için gelirler.

Acı geldiğinde onu yaşa. Onu görmezden gelmeye çalışma. Çünkü acı, içinde sakladığın bir yarayı iyileştirmek için kapıyı çalan bir öğretmen gibidir. Ne kadar direnç gösterirsen o kadar uzun kalır; ne kadar kabul edersen o kadar hızlı yumuşar.

Sevinç geldiğinde yaşa. Mutluluğunu küçültme, gizleme, hak etmiyorum deme. Sevinç, kalbine ışık tutmak için gelir. Doya doya gül, heyecanını paylaş, yüreğinin içini ısıtan bu duyguyu saklama.

Heyecan geldiğinde onu yaşa. Çünkü heyecan, değişimin habercisidir. Yeni bir başlangıç, yeni bir yol, yeni bir ihtimal… Korkup geri çekilmek yerine, onunla birlikte adım atmayı dene.

Duygularını misafir et. Kapıyı aç, buyur et, oturt, dinle. Onları hemen yollamaya çalışma. Çünkü her biri, senin için özel bir mesaj taşır. İnan bana, hepsi sana iyi gelecek.

Ama unutma: hepsi birer misafir. Kalıcı değiller. Gelirler, seni dönüştürürler ve sonra giderler. Bazen tekrar uğrarlar ama artık tanıdık oldukları için seni eskisi kadar yormazlar.

Hayat, duyguların geliş gidişleriyle anlam kazanır. Sen sadece kapını açmayı, ağırlamayı ve zamanı geldiğinde uğurlamayı öğren.

Şimdi tüm duygularına kucak açmanın tam zamanı, hepsine huzurla sarılman dileğiyle. ❤️